تغیر مسیر یافته از - عبدالله بن فرحون
زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

ابن‌فرحون عبدالله بن محمد





عبدالله بن محمد، مورخ و قاضی مدینه، یکی از شخصیت‌های خاندان اِبْن‌فَرْحون، می‌باشد؛ ابن‌فرحون عنوان افراد خاندانی از فقها و علمای مالکی ساکن مدینه می‌باشد.


۱ - معرفی اجمالی



عبدالله بن محمد (۶۹۳-۷۶۹ق/۱۲۹۴-۱۳۶۸م)، برادر علی بن فرحون، مورخ و قاضی مدینه.
او در فقه، حدیث و ادبیات عرب تبحر داشت. در مدینه تولد و نشأت یافت و زندگی خود را بیش‌تر در همان‌جا گذرانید. از اوایل جوانی به فراگیری ادبیات عرب روی آورد و مشایخ او بیش‌تر همان مشایخ برادرش علی بودند.
سخاوی
[۲] سخاوی، عبدالرحمان، التحفة اللطیفه، ج۲، ص۴۰۴-۴۰۵، به کوشش اسعد طرابزونی حسینی، قاهره، ۱۳۹۹ق/۱۹۷۹م.
چند تن از شاگردان او را نام برده است.

۲ - قاضی مدینه



عبدالله بن فرحون پس از ۷۴۶ق نزدیک ۲۰ سال به نیابت قضا در مدینه اشتغال داشت و در ۷۶۵ق رسماً به عنوان قاضی آن شهر تعیین گردید.
[۴] سخاوی، عبدالرحمان، التحفة اللطیفه، ج۲، ص۴۰۴، به کوشش اسعد طرابزونی حسینی، قاهره، ۱۳۹۹ق/۱۹۷۹م.

در طول مدت تصدی قضا، به تضعیف شیعیان مدینه پرداخت و به فعالیت گسترده‌ای برضد این گروه و بزرگان آنان دست زد.
شاید بر اثر همین تعصب شدید بود که مورد سوءِ قصد قرار گرفت، ولی جان سالم به در برد.
[۵] سخاوی، عبدالرحمان، التحفة اللطیفه، ج۲، ص۴۰۴، به کوشش اسعد طرابزونی حسینی، قاهره، ۱۳۹۹ق/۱۹۷۹م.


۳ - آثار



از آثار وی چند اثر خطی به شرح زیر هم‌اکنون موجود است:
العدة فی اعراب العمده، که دو نسخه از آن در دارالکتب مصر
[۶] سید، فهرست نسخ خطی، ج۲، ص۱۳۲.
و کتابخانه عباسیه بصره
[۷] مخطوطات المکتبة العباسیة فی البصره، بیروت، ج۱، ص۹۸، ۱۴۰۷ق/ ۱۹۸۶م.
نگهداری می‌شود.
نصیحة المشاور و تسلیة المجاور، که در تاریخ مدینه و اثر مهم اوست. نسخه‌ای از آن در دارالکتب مصر موجود است.

۴ - پانویس


 
۱. ابن فرحون، ابراهیم، الدیباج المذهب، ج۱، ص۱۴۴.    
۲. سخاوی، عبدالرحمان، التحفة اللطیفه، ج۲، ص۴۰۴-۴۰۵، به کوشش اسعد طرابزونی حسینی، قاهره، ۱۳۹۹ق/۱۹۷۹م.
۳. ابن فرحون، ابراهیم، الدیباج المذهب، ج۱، ص۱۴۵.    
۴. سخاوی، عبدالرحمان، التحفة اللطیفه، ج۲، ص۴۰۴، به کوشش اسعد طرابزونی حسینی، قاهره، ۱۳۹۹ق/۱۹۷۹م.
۵. سخاوی، عبدالرحمان، التحفة اللطیفه، ج۲، ص۴۰۴، به کوشش اسعد طرابزونی حسینی، قاهره، ۱۳۹۹ق/۱۹۷۹م.
۶. سید، فهرست نسخ خطی، ج۲، ص۱۳۲.
۷. مخطوطات المکتبة العباسیة فی البصره، بیروت، ج۱، ص۹۸، ۱۴۰۷ق/ ۱۹۸۶م.
۸. ابن فرحون، ابراهیم، الدیباج المذهب، ج۱، ص۱۴۵.    


۵ - منبع


دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «ابن‌ فرحون»، ج۴، ص۱۵۹۳.    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.